Awit Szubert (1839-1919) – malarz, portrecista, fotografik, wsławił się głównie jako pionier fotografii tatrzańskiej. Studiował malarstwo w Krakowie i Rzymie, we Włoszech też zainteresował się fotografią. W tajniki tej sztuki wprowadzali go wiedeńscy specjaliści Angererowie. Gdy wybuchło Powstanie Styczniowe przerwał naukę, służył w wojsku jako kurier; potem pracował we własnym studiu w Oświęcimiu, a następnie Szczawnicy, skąd przeniósł się do Krakowa (zakład przy Krupniczej 7). Nagradzany na światowych wystawach, syty sławy wrócił do Szczawnicy, gdzie pracował nad podniesieniem jakości emulsji oraz magnezji, stosowanej we fleszach; stamtąd wyruszał w Pieniny, Tatry i do Wieliczki (był pierwszym, który fotografował w kopalni soli). Za wydany przezeń album zdjęć z Tatr i Pienin król Włoch Hubert I obdarował go listem gratulacyjnym z załącznikiem w postaci brylantowej szpilki.